Ik wilde zoveel mogelijk aspecten van de Thaise samenleving leren kennen en ja, als je iets gaat onderzoeken moet je het goed doen. Dus hoort daar ook een onderzoek bij naar het leven in een Thais ziekenhuis....
Ja, ik was even buiten strijd de laatste dagen, zoals Willem al had aangekondigd. Na mijn laatste schrijfseltje hier dinsdagavond, kreeg ik 's nachts hoge koorts, die de hele volgende dag voortduurde. Om een uur of vijf toch maar gevraagd of ze een dokter wilden laten komen, en voor ik het wist lag ik in een ambulance (nog net niet met gillende sirene) en even later in een ziekenhuisbed aan een infuus met vocht en antibiotica. Je weet niet wat je overkomt! De dokters hielden het al vrij snel op een darminfectie, ikzelf weet nog altijd niet of dat de oorzaak is geweest, maar de volgende dag was de koorts al gezakt, dus het viel allemaal nogal mee. Toen ik weer wat bij m'n positieven kwam en wat begon rond te kijken, viel ik van de ene verbazing in de andere. Het leek wel of ik in de persoonlijke suite van de Koning terecht was gekomen, wat een luxe! De foto's laten er iets van zien: een enorme kamer, met zithoek (waar eventueel ook nog iemand kan blijven overnachten, een keukentje, een uitzicht over de stad zoals we dat nog nergens hadden gezien...
Ik ga jullie een volgende keer wat meer vertellen over 'het leven in een Thais ziekenhuis', maar aangezien ik nog maar net ben 'losgelaten', wil ik het nu even kort houden.
