Vandaag geen massages, trekkings of prive-taxis, nee een daqgje om ditjes en datjes te doen. Zoals b.v. naar het postkantoor om een pakket te laten maken van onze 'souvenirs' En dus moest er bijna 10 kilogrammen spullen opgestuurd worden, want die passen niet in de koffers. M'n 'geestenhuisje', m'n costuum en talloze andere dingetjes. Vanmiddag een beetje gezwommen bij het guesthouse en daarna een wandelingetje gemaakt; gezien dat men bezig was om een spetterend vuurwerk aan te leggen bij de Mae Ping en tenslotte nog naar de sundaynight market. Blijft toch altijd erg leuk, die enorme markt met steeds weer verrassende spullen. En van alles altijd zoveeeel.. Bv. peper- en zoutstelletjes in de vorm van een omhelzend paartje: geen 10 of 15 setjes, nee, minstens 100 van die stelletjes staan in die kraam. En zo is het met alles, onbegrijpelijk en ongelofelijk, maar wel leuk. Een heel kapitalistisch land, als het maar vol is en veel is, dan is het pas goed. Nog een prulletje gekocht en ik begin het afdingen goed te leren: altijd blijven glimlachen.
Vraagprijs 170 Bath, nee te duur, wat biedt je, 100 baht, glimlach, nee, dat kan echt niet, 150 OK? nou - smilend - is toch wat veel. Wat denkt u van 120? Brede smile van de verkoopster, dat is goed. Iedereen gelukkig en wat een leuk spel!
Wat een heerlijk land is Thailand toch.....
PS: Els vindt de foto op het terras van ons stamcafe afschuwelijk, misschien heeft ze gelijk, maar hij blijft staan! De andere foto hier is het uitzicht vanaf het terras op de night-market.
