In Nl/B is de verjaardag van de sint aan de gang, ook leuk, maar hier de verjaardag van Koning Bhoemiphol is ...., ja hoe kan ik dat uitleggen. Ontroerend, prachtig, gediciplineerd. Niet zozeer een groot feest in de westerse betekenis, maar je zou kunnen zeggen: een soort herdenking, een eerbetoon.
Het begon in de loop van de middag: de laatste hand moest nog gelegd worden aan de versieringen op het Tae Phe plein. Talloze mensen organiseerden nog het een en ander, schikten de bloemen, repareerden de verlichting in de ballonnen, plaatsten stoelen voor genodigden (eerst links maar na een poosje alles weer naar rechts), doosjes versnaperingen werden gebracht, flesjes water gekoeld enz.
Tegen 06.00 PM kwamen de deelnemers: busjes vol teeners die met elkaar een symphonie band vormden, wel 50 man, leek het. Eigenlijk een fanfareorkest aangevuld met een contrabas en zang. Erg leuk die jongelui zo enthousiast bezig te zien en te horen.
Eem grote groep prachtig geklede dames en heren kwam aan, allen met wat wij oneerbiedig noemden 'een paasei' in de handen. Ik verwijs naar de foto's voor verduidelijking. Die werden twee aan twee op het podium gebracht en daar in ontvangst genomen, als een symbolisch geschenk voor de Koning.
Tussendoor speelde de band, zongen de mensen en er werden kaarsjes uitgedeeld.
Na het laaste paasei werd een grote kaars ontstoken met een fakkel en daarna werd het vuur van de kaars overgedragen aan de kleine kaarsjes die iedereen had. In een mum van tijd had iedereen een brandende kaars in de handen en werd het volkslied gespeeld en door iedereen meegezongen.
Als ik dit zo schrijf, lijkt het een tamelijk gewoon licht en klankspel, maar ik kan je verzekeren dat ik soms met kippenvel stond toe te kijken, Els met tranen in haar ogen. Hoe iedereen zijn best deed, de meisjes op het podium in hun zijden jurken met de typische thaise gebaren, het respect en de eerbied voor de Koning. Heb er maar een woord voor: een ontroerende en vooral stijlvolle gebeurtenis.
Als je dan bedenkt dat er geen enkel dranghek stond voor het in grote getale gekomen publiek, maar dat je gewoon tussen verschillende groepen mensen, de band enz. kon doorlopen, zonder enig gedrang, zonder enige andere wanklank, dan besef je dat we in Europa hier een voorbeeld aan kunnen nemen.
Els heeft er ook zo van genoten, ze vertelt er morgen nog wel meer van.
