Aan het thuisfront

Via dit blog proberen WE jullie wat op de hoogte te houden van onze wederwaardigheden hier in Thailand.
Je komt hier af en toe wel eens een foto tegen in de berichtjes, maar als je graag álle foto´s ziet, klik dan op de link bij ´ons foto-album´.
Enne.... WE horen natuurlijk ook graag iets terug! Dat kan door middel van een reactie in ons gastenboek (zie link aan de linkerzijde van deze pagina).

Het laatst geplaatste bericht in ons gastenboek:

maandag 10 december 2007

Toeristje spelen....



Willem liep al weken te zeuren wanneer we nu eens naar de olifanten zouden gaan. En ... vandaag was het zover, we hebben eens een dagje lekker de toerist uitgehangen. We hadden deze morgen zelf maar voor reisbureautje gespeeld, eerst zitten bedenken wat we allemaal wilden gaan zien en vervolgens een mannetje-met-auto opgescharreld. Dat mannetje had ons al vaker aangesproken, wilde ons voor een leuk prijsje de hele dag rondrijden. Ze hebben meestal een aantal attracties op hun programma staan, maar je kunt ook zelf aangeven wat je wilt doen. Dus stapten we rond tien uur achterin de taxi/auto (we schreven er al eerder over, met zo'n overdekt laadbakje met twee bankjes langs de zijkanten). We hadden aangegeven dat we zeker NIET naar de 'longnecks' wilden en zeker WEL naar de olifanten, de rest was een beetje een verrassingstocht. Waarom niet naar de longnecks: dat is een van de bergstammen hier die verschrikkelijk toeristisch uitgebuit worden (of misschien moet ik zeggen zich laten uitbuiten), waar het toch wat onmenselijke gebruik van metalen banden om de hals van vrouwen (waardoor ze na jaren heeeele lange nekken krijgen) weer in ere hersteld is voor de toeristen. Het staat op het programma van alle reisbureau's, maar nee, dank u.
Als eerste kwamen we aan bij een orchideeen- en vlinderboerderij. De orchideeen waren zeer de moeite waard, als je die hier ziet groeien zien ze er toch heel wat leuker uit dan bij ons in die plastic potjes. Ze staan hier ook niet in potten, ze hangen gewoon aan draadjes of in de bomen. De afdeling vlinders kun je beter in de Zoo van Antwerpen gaan bekijken, als ik eerlijk moet zijn.
We zetten onze tocht voort door de Mae Sa vallei, een prachtige route langs de rand van de bergen. Volgende stop was de slangenboerderij. We waren juist op tijd voor de 'show' die er met die beesten gegeven werd. Er wordt dan wat gespeeld met een cobra, ratelslangen en nog een paar soorten. Ook lieten ze zien dat het geen 'trucjes' waren, de cobra had nog wel degelijk z'n giftanden en dat werd gedemonstreerd door hem (of haar??) met de tanden in een glas te hangen, zodat je het gif er uit zag lopen, brrr. Na de show nog wat rondgewandeld over de farm, wat eigenlijk een klein dierentuintje was. Er zaten verschillende vogels, een paar krokodillen, wat aapjes, en natuurlijk... nog meer slangen.
Inmiddels begonnen we wat honger te krijgen en vroegen we ons mannetje om ons naar een restaurant te brengen.
En dan.... het hoogtepunt van de dag: de olifantenfarm! Willem z'n oogjes begonnen direct te stralen en het was ook wel heel erg de moeite waard. Toen we aankwamen werden de kolossen juist gebaad in de rivier, wat ze overduidelijk erg prettig vonden. Daarna volgde een show in een soort amphitheater. Normaal heb ik het niet zo voor 'kunstjes met dieren', maar dit was toch wel heel spectaculair en ook grappig. Wie had ooit kunnen denken dat die beesten kunnen schilderen??? En geen trucjes hoor, ze deden het echt helemaal zelf, alleen de kwasten werden ze aangereikt door de trainers. Maar er ontstonden voor onze neus schilderijen van bomen, takken, aangekleed met bloemen, echt ongelofelijk. Een was er in de weer met een abstract schilderij, wat bestond uit een aantal vormen die de olifant eerst in een kleur had opgezet, waarna hij met andere kleuren de vakken begon op te vullen. En alles binnen de lijntjes! Wat een scherp zicht moeten die beesten hebben en niet te vergeten: wat is de fijne motoriek goed ontwikkeld!
Voor de liefhebbers: www.maesaelephantcamp.com en www.gallerymaesa.com
Na de show wilden we nog wat rondlopen, maar onderweg kwamen we er nog een paar tegen, die ons zo nodig moesten omhelzen! Haha, ik was er niet op voorbereid en schrok me een bult, zo'n slurf om je nek voelt wel raar, maar het was wel heel leuk.
Ons mannetje vroeg of hij ons nog even mocht droppen bij een 'department-store'. We kenden dit gebruik al uit Bangkok: de chauffeurs van tuktuks en taxi's krijgen een bon voor gratis benzine als ze hun passagiers bij zo'n winkel of fabriek brengen. Je wordt niet verplicht om iets te kopen, al hopen ze daar wel op natuurlijk. Soms is het een kleermakerij, een andere keer een juwelenatelier, dit keer een zaak met prachtige zijden stoffen en andere handwerken uit de streek.

En zo hadden we een onvergetelijke dag voor een uiterst zacht prijsje. Heel ontspannen, veel leuker dan met een bus vol een standaard programma afwerken. Voor herhaling vatbaar, ons mannetje was al plannen aan het maken voor een volgende dag!
Maar morgen moet er eerst eens gewerkt worden: we gaan de hele dag naar een kookcursus, eerst naar de markt om ingredienten in te slaan (onder leiding van de chef), daarna naar zijn boerderij waar nog meer kruiden verzameld worden en vervolgens aan het fornuis. We leren een aantal gerechten maken en de bedoeling is dat we ze naderhand ook zelf opeten natuurlijk.
Verslag volgt ongetwijfeld morgenavond, als we ons niet te b.... gegeten hebben tenminste!