Aan het thuisfront

Via dit blog proberen WE jullie wat op de hoogte te houden van onze wederwaardigheden hier in Thailand.
Je komt hier af en toe wel eens een foto tegen in de berichtjes, maar als je graag álle foto´s ziet, klik dan op de link bij ´ons foto-album´.
Enne.... WE horen natuurlijk ook graag iets terug! Dat kan door middel van een reactie in ons gastenboek (zie link aan de linkerzijde van deze pagina).

Het laatst geplaatste bericht in ons gastenboek:

donderdag 20 december 2007

Doi Inthanon



Voor vandaag hadden we een uitstap geboekt naar de Doi Inthanon, het Nationaal Park met daarin de hoogste top van Thailand.
Om kwart over acht (oef, wel vroeg!) werden we door het minibusje opgepikt bij ons guesthouse, vervolgens nog langs een paar andere adresjes totdat het gezelschap compleet was: een familie uit Bahrein, een stel uit Oostenrijk, een familie uit Bangkok en wij. Dan de rit naar het park in een comfortabel busje, ongeveer een uur rijden. De eerste stop na de ingang van het park was.... ja hoor, alweer een waterval: de Wachirathan. Ja, wat zal ik daar nog over zeggen zonder vervelend te worden: het was weer prachtig, wat een mooi natuurgebied! Het was wel een grote waterval, waarvan wordt gezegd dat op sommige tijdstippen de zon erin te zien is als een rode bal, maar dus niet toen wij er waren.
De tweede stop bracht ons helemaal naar de top, zoals gezegd de hoogste in Thailand: 2565 meter. Onderweg hadden we al prachtige uitzichten gehad, maar... de top was helemaal begroeid en we zagen dus niets anders dan bomen en struiken. Raar hoor, als je een uitzicht verwacht over de bergen... Terug bij de parking ontdekten we dat daar een 'nature trail' liep, dus kregen we van onze gids een kwartiertje extra tijd om een stukje van die wandeling te doen. En dat is dan natuurlijk jammer, want daar hadden we wel wat langer over willen doen. Maar dat is de consequentie van zo'n groepsgebeuren, je zit natuurlijk wel vast aan het programma.
De derde stop bracht ons naar twee pagoda's. Die twee zijn gebouwd als eerbetoon aan de koning, toen die 60 jaar werd. De ene pagode is dan ook 60 meter hoog, de tweede (voor de koningin) 55 meter hoog. Prachtige bouwwerken, helemaal in marmer uitgevoerd, met in de Konings-pagode een relikwie van Boeddha (een paar haren geloof ik). Daar hadden we gelukkig wel meer uitzicht op de omringende bergen, al was het niet helemaal helder.
De vierde stop: lunchtijd! We kregen een fantastische maaltijd voorgezet van twee soorten soep, twee verschillende soorten curry's met rijst, een schotel groenten en een schotel met gebakken vismoten. Fruit en koffie/thee als dessert. Gelukkig hadden we grote honger, want het was meer dan genoeg!
Na de lunch reden we verder naar een 'royal project'. Zoals we al eerder hebben geschreven, wordt de koning hier op handen gedragen en vandaag hebben we een voorbeeld kunnen zien van wat die man voor zijn land doet. In het gebied waar we nu doorheen trokken, werd vroeger voornamelijk opium verbouwd. De koning heeft zich daar (terecht) zorgen over gemaakt en heeft er een landbouwkundig project gestart. Op die hoogte zijn de temperaturen te vergelijken met Zuid-Europese temperaturen, en ze zijn daar nu allerlei gewassen aan het uitproberen, die vroeger in dit land niet voorkwamen. De beste oogsten zijn bestemd voor de export, de mindere worden op de plaatselijke markten verkocht. Hierdoor heeft de plaatselijke bevolking werk gekregen en zijn ze verzekerd van een inkomen, waardoor de opiumteelt geen noodzaak meer voor hen is.
Het was echt een stukje paradijs daar. Overal in de bergen rondom zie je een velden vol met een soort kassen (serre's), alleen overdekt, niet gesloten zoals bij ons. Maar we zijn ook nog wat verder gegaan. Het aangelegde pad doorheen het project hield op een gegeven moment op, maar we ontdekten dat er een klein paadje verder liep. Dus ja, wij niet te houden natuurlijk, verder die berg op. Het werd steeds woester, maar we zijn nog een heel stuk hoger gekomen tot... aan... jawel, nog een waterval, haha. Ik geloof dat we door deze individuele actie nog een stuk uitleg hebben gemist van de gids, die we ergens beneden weer tegenkwamen, maar onze burgerlijke ongehoorzaamheid was alleszins de moeite waard geweest!
De laatste stop van deze dag bracht ons bij een van de bergdorpen: de Karen stam. Ja, wat zal ik ervan zeggen, het wordt aangekondigd als een bezoek aan de stam, zodat we kunnen zien hoe de mensen er leven en werken. Nu, we zagen wel een paar vrouwtjes ijverig zitten weven, toen we aankwamen, en later in een soort toonzaal ook nog, maar dat was het dan ook. Ze maken er overigens wel prachtige produkten, alles van geweven katoen, met ingeweven motieven. Ook dit valt onder de projecten van de koning. Doordat er nu toeristen naar die mensen komen, is hun levensstandaard er flink op vooruit gegaan, wat ook goed te zien was aan de nieuwe huizen die er naast de bestaande bamboehutjes gebouwd worden.
Daarna weer terug naar de stad, waar de hitte als een warme deken over ons heen viel toen we uitstapten. Boven waren de temperaturen heerlijk, dus het was even omschakelen.
Al met al was het een geweldige dag, we hebben weer veel gezien en geleerd en we konden nog eens wat bergen op en neer rennen...