Deze morgen zijn we verkast naar het guesthouse waar we gisteren ons oog op hebben laten vallen, Mr. Jan's Guesthouse. Dat was nog even een spannende zaak, want je moet er als de kippen bij zijn, 's morgens vertrekken er meestal wel wat mensen en als je op tijd bent, kun je een keuze maken uit wat er vrij komt. Dus zaten we om half negen al met Mr. Jan en familie rond een kampvuurtje z'n eigen bereide kruidenthee te drinken, in afwachting van wat er komen ging. We hebben een leuke semi-bungalow gevonden, met een ruime kamer en een eigen terrasje met stoelen, helemaal zalig. Het uitzicht vanaf het terras is op de tuin (die wel haast een park lijkt), bekijk de foto's maar, dan weet je direct hoe we er bij zitten.
Zoals je op die foto's kunt zien, is het hier 's avonds, 's nachts en 's morgens vroeg behoorlijk koud, een dikke trui en dat kampvuurtje waren geen overbodige luxe. De Thaise mensen lopen helemaal ingeduffeld, tot en met sjaals, ijsmutsen en handschoenen.
Vanavond na het eten hebben we nog een heel leuk fenomeen ontdekt: de Coffee-mobile! Een mannetje in een oud Volkswagenbusje dat hij heeft ingericht als koffie-keukentje, zit daar achter elkaar de heerlijkste espresso's, capocino's en andere zaligheden klaar te maken. Elk koffietje wordt met aandacht, liefde en zorg bereid!
Vanmorgen hadden we dus de Room-run en nu zijn we in afwachting van de Visa-run, we moeten om half tien bij het vertrekpunt zijn, om tien uur vertrekken, in een ruk door naar Mae Sai (bij de grens met Myanmar), daar even de grens over en een stempeltje halen, dan weer het busje in en terug naar Pai, waar we morgenmiddag om vier uur weer hopen aan te komen. Voorzien van koekjes, snoepjes en water zullen we dat wel overleven, maar leuk is anders natuurlijk.
