Gistermorgen met toch wat pijn in hart afscheid genomen van Pai, wat een zalige plaats was dat!
Om half twaalf stapten we in een mini-busje terug naar Chiang Mai, een rit van ongeveer drie uur. In Chiang Mai hadden we een paar uur de tijd, zodat we even naar het Awana guesthouse terug konden om een postpakketje op te halen en op het terras van ons stamcafe Darret's nog even een flinke maaltijd te gebruiken voordat we aan het volgende deel van de reis begonnen. Het was leuk om nog even de vertrouwde plekjes terug te zien.
Om half zeven terug bij kantoortje van het reisbureau, waar we werden opgehaald door een taxi die ons naar de Grote Bus bracht. Die bus zou om zeven uur vertrekken met als eindbestemming Bangkok. Inmiddels hadden we bedacht dat het eigenlijk wel prettig zou zijn als we in Ayutthaya konden uitstappen, daar kwamen we toch langs. De chauffeur vond dat geen enkel probleem gelukkig en dat bespaarde ons nog een taxirit in Bangkok en een treinreis Bangkok-Ayutthaya. Maar.... dat had wel tot gevolg dat we om 5 uur in de ochtend gedropt werden langs de autoweg, weliswaar bij een bus-stopplaats, waar ook taxi's langskwamen. Tja, wat zouden we nu doen, we konden toch moeilijk midden in de nacht aankomen bij het guesthouse, de mensen daar verwachtten ons niet voor twaalf uur 's morgens! Dus eerst maar een tijdje zitten wachten, wat heen en weer gelopen om de bloedsomloop weer wat op gang te brengen, die had nogal te lijden gehad met al die uren zo opgefrommeld in die bus te zitten! Het eerste wat opviel toen we uitstapten, was.... de WARMTE, en een heel hoge luchtvochtigheid. Het was op dat moment zelfs nog erg mistig, wat een beetje een Kafka-achtige sfeer gaf.
Om half zes stopte er een taxi, waar we dan toch maar vast ingestapt zijn, zodat we om kwart voor zes voor het guesthouse stonden. Na wat geaarzel toch maar de (grote) tuin ingelopen, in de hoop dat we daar ergens een bankje zouden vinden om te wachten tot er iemand zou ontwaken. Maar... we hadden natuurlijk buiten de honden gerekend, die prompt in groot koor begonnen te blaffen, waardoor niet alleen de eigenares maar waarschijnlijk het hele guesthouse wakker is geworden!
Het vrouwtje was eerst even in paniek, maar toen we hadden uitgelegd wat er aan de hand was, heeft ze nog snel even een voorlopige kamer klaargemaakt, zodat we 'konden rusten'. Schattig he.
Het guesthouse is het Baan Lotus Guesthouse, een prachtig, in teakhout opgetrokken huis (of eigenlijk twee huizen), waarin zich de kamers bevinden. Een lap tuin er omheen, en aan de achterkant een grote vijver met bloeiende lotusbloemen, waar onze kamer op uitkijkt.
Het vrouwtje praat als een sprekende vertaalcomputer, woordje voor woordje, maar ze komt er heel goed uit met het Engels.
Voorlopig hebben we er twee nachten geboekt, en dan zien we wel verder. We moeten wel weer even acclimatiseren, het is hier zoveel warmer en vooral benauwder dan waar we net vandaan komen.
Vorig jaar waren we hier in Ayutthaya ook al een paar dagen geweest, deze plaats is vooral bekend om de vele mooie tempels en ook tempelruines.
