Ja, we hebben het geloof ik gevonden hoor, dat paradijsje op aarde. We zitten sinds deze namiddag in Pai, een klein dorpje met 3000 inwoners, op 130 km van Chiang Mai, gelegen in een dal tussen de bergen, ligt op 600 meter hoogte temidden van prachtige natuur.
Vanmorgen rond 9 uur werden we bij het Awana opgehaald door een minibusje, dat ons met 8 anderen plus de nodige bagage naar Pai zou brengen. Het is een rit van drie uur lang haarspeldbochten draaien, een prachtige route, maar helaas was niet ieders maag daartegen bestand! Gelukkig hadden wij nergens last van.
Het is een echte verademing om hier te zijn, na de drukte van Chiang Mai. Hier is alles op loopafstand, dus geen busjes of tuktuks. Er heerst een zeer relaxed sfeertje, de mensen zijn supergemoedelijk, het is gewoon gezellig en mooi bovendien. Na een paar uur besloten we al dat we hier voorlopig wel een tijdje zullen blijven. We hebben twee nachten geboekt in guesthouse 'Breeze of Pai'. Waarschijnlijk zullen we nog wel verkassen, de kamer is nogal somber en de bungalowtjes op hetzelfde terrein zijn wat te duur. Maar er zijn zoveel guesthouses, dat we zonder problemen iets anders kunnen vinden, morgen gaan we op ons gemakje wat rondkijken.
Eventjes wennen is wel dat de temperatuur hier wat lager is, wat we vooral 's avonds goed merken, we zullen nog een trui nodig hebben!
Verder hebben we onze noodzakelijke 'visa-run' geregeld. We hebben een visum voor 2 x 60 dagen, maar moeten na ten hoogste 59 dagen een keer het land verlaten om een stempeltje aan de grens te kunnen halen, zodat we weer 60 dagen mogen blijven. Beetje belachelijke regeling, maar ja, het moet nu eenmaal. Dat betekent dat we vrijdagavond om 22.00 weer in een minibusje stappen, daarmee naar Mae Sai rijden (aan de grens met Myamar), daar even de grens over en vervolgens weer linea recta terug naar Pai, waar we zaterdagmiddag om 16.00 uur weer aankomen, pffffffff. Leuk is anders!
