Ha, da's een mond vol he. Maar dat is waar we vandaag geweest zijn....
De dag verloopt altijd weer anders dan we denken. We hadden ons voorgenomen om nu echt eeens tot bij de rand van de bergen te geraken en daar te gaan wandelen. Eerste vraag natuurlijk: hoe komen we daar? Er zijn verschillende busstations in Chiang Mai, dus we kozen de meest logische uit, aan de noordkant. Vanuit ons guesthouse was dat een half uurtje stappen (dachten we)en daar zouden we wel een bus vinden. Nou, dat half uurtje werd bijna een uur, toen waren we er nog niet en kwam er een tuktuk langs, waarvan de chauffeur ons wist te vertellen dat er geen reguliere bussen naar de Zoo (want dat was het doel) rijden. Dus dan maar de tuktuk genomen naar de Zoo en we dachten van dat punt af wel wandelpaden te kunnen vinden. Niet dus. Er gaat slechts 1 weg omhoog, naar de tempel op het hoogste punt en dat zou betekenen 13 km wandelen over een steilomhooglopende asfaltweg, waar het verkeer aan je voorbijraast. Niet leuk dus. Plannen weer bijgesteld, een sawngthaew (kleine pickup truck met bankjes in de overdekte laadbak) genomen naar de tempel met het plan dan de terugweg te voet te doen. Haha, langs die weg aan de ene kant steile wanden omhoog, aan de andere kant wanden steil naar beneden! Met andere woorden: geen mogelijkheid om een flinke wandeling te maken daar! Ok, dan vandaag maar niet.
Omdat we toch boven waren, hebben we de tempel bezocht, met prachtige uitzichten over de stad diep beneden. Op de foto's vind je er niet veel van terug, want het was niet zo helder. Maar des te meer foto's zijn er van de Wat zelf, weer een prachtig complex. Volgens de legende werden er heilige relikwieen van Boeddha op de rug van een witte olifant geplaatst, die ze vervolgens naar Wat Phrathat droeg, waarna het arme beest van vermoeidheid dood is neergevallen op die plaats. Het huidige complex dateert uit de 16e eeuw, vanaf de parkeerplaats leidt een trap van 306 treden naar de tempel. Prachtig gedecoreerde gebouwen rondom een met goud belegde chedi, geflankeerd door vier met filigrain goudwerk ingelegde reuze-parasols. In de omringende 'kloostergangen' staat het leven van Boeddha afgebeeld op muurschilderingen.
Oeps, ik merk dat ik weer aan het doordraven ben over wat me iedere keer weer zo interesseert... En het fotoalbum raakt ook aardig gevuld, want Willem is er al net zo bezeten van als ik!
Verder kijken we erg uit naar zaterdag. Ten eerste omdat we dan onze intrek kunnen nemen in ons 'thuis' voor de komende zes weken of zo. Het is wel niet het 'huisje op de hei' geworden, waar we op gehoopt hadden, maar ik denk dat het Awana een prima alternatief zal zijn, echt een plek waar je op je gemak kunt zijn en toch de gezelligheid van de omringende steegjes bij de hand hebt.
Ten tweede omdat dit weekend het Loi Kratongh feest gevierd wordt (ja, Google maar effe en je weet er alles van!), als ik het goed begrepen heb is dit een feest om het einde van de regentijd te vieren. Het is ongelofelijk hoe de stad hierop wordt voorbereid, overal worden versieringen aangebracht, lampions gehangen, fakkels geplaatst, slingers en lappen en bloemen overal. Er schijnt een parade door de stad te komen (vergelijk met de carnavalwagens), er worden een soort lampionnen opgelaten en bananenblad-bootjes-met-lichtjes erin te water gelaten.
Hier laat ik het bij voor vandaag....
(Waarschuwing: zonnebril op als je de foto's bekijkt, zoveel geschitter en geblink kan niet goed zijn voor je ogen!!)
