Waaauwww, wat een feest! Niemand kon ons eigenlijk vertellen wanneer het zou beginnen, waar er wat te doen was, we kregen alleen maar vage antwoorden: dat duurt het hele weekend, de parade duurt 24 uur, startplaats: onbekend, maar de halve stad wordt verkeersvrij afgesloten, enz. Dus zelf maar in de gaten houden waar de meeste aktiviteiten zich ontwikkelen.
Dat begon vrijdagavond al, toen ik te voet op weg was naar cafe The Wall, waar ik Willem na z'n fietstocht zou ontmoeten. Langs de rivier bleek er al een enorme bedrijvigheid te zijn, er werden tafeltjes en kraampjes neergezet, hele families waren zich aan het installeren. Overal waren vrouwen bezig met het maken van de Krathongs, de kleine 'bootjes' van bananenblad, bloemetjes, kaarsjes, wierookstokjes, enz. De een nog mooier dan de ander.
Tegen zeven uur zijn we dan teruggewandeld naar de rivier en daar was het al enorm druk. Er is dus inderdaad geen bepaald tijdstip waarop het feest van start gaat, iedereen doet gewoon zijn ding wanneer hij/zij daar zin in heeft. Dus bijvoorbeeld: er komt een familie aan, ze zoeken een plaatsje in het gras langs het water. De krathongs worden uitgepakt, aan Boeddha wordt wel even de zegen gevraagd, en ze laten de bootjes te water. Zelfs de kleinste kindjes doen eraan mee. Daarna worden de branders onder de hete-lucht-ballonnen-van-papier aangestoken en na een minuut of vijf wachten worden ze losgelaten. Het is lastig om het juiste moment te bepalen, wacht je te kort, dan stijgt het ding niet genoeg en stort het weer neer, wacht je te lang dan loop je de kans dat het ding in brand schiet voordat hij weg is. Het is onbegrijpelijk dat die rijstpapieren ballonnen zo hoog kunnen komen, want de vlam van de brander is enorm.
Een van de papa's die daar bezig was, gaf me nog een hele uitleg: met de ballon stuur je je wensen (dus het goede)de lucht in en met de Krathong zend je alle negatieve dingen uit je leven weg (gedachten, gebeurtenissen, ziektes, enz.). Ik vond dat een mooie gedachte, en de papa moest even lachen, hij zei: ja, dat is wel zo, maar het is vooral 'a lot of fun'! En dat is ook zo, iedereen geniet van dat feest.
Ook gisteravond (volle maan, dus het hoogtepunt van de feesten) was spectaculair. We zijn toen blijven hangen in de binnenstad, op een prachtig versierd plein, waarvandaan de parade vertrok. Tja, een optocht, zoals bij ons carnaval of het bloemencorso, maar alles fel verlicht en met kleurtjes en glitteringen, prachtige Thaise meisjes en vrouwtjes (verkozen via schoonheidswedstrijden vooraf).
Na zo'n twee uur waren alle wagens voorbij (het schijnt dat er vandaag nog ergens een maxi-parade is) en werden er weer volop van die ballonnen opgelaten. Waar je ook kijkt, overal aan de hemel zie je die lichtpuntjes, het is net of er in een klap duizenden sterren bijgekomen zijn! Natuurlijk hebben we er zelf ook een de lucht ingestuurd en we hebben hem nagekeken tot hij niet meer te zien was.
Wat ikzelf opvallend vind, is dat er met zulke grootse feesten toch zo'n rust blijft in de menigte, geen dronkemansgelal of vervelende toestanden, iedereen is gewoon gezellig bezig en helpt elkaar.
De foto's van dit feest hebben we weer in een nieuw submapje gezet: 'Loi Krathong'.
