Ja, gisteren liet ik het even afweten, ik had het helemaal gehad na onze 'stadswandeling'. Zo'n wandeling door een stad hier is helemaal anders dan bijvoorbeeld een toertje door Antwerpen. Niet alleen door de warmte, maar ook zijn er weinig mogelijkheden voor voetgangers om veilig te wandelen. De stoepen staan vol met eetkraampjes, stalletjes met vanalles en nog wat, een stoel, een brommer, gaten in het wegdek, enz. Dus moet je regelmatig slalommen en van de stoep afhopsen om verder te kunnen, maar dat is dan weer levensgevaarlijk vanwege het verkeer. Ook het oversteken van een wat bredere straat vergt heel wat moed, behendigheid en wat schietgebedjes, want soms zijn er wel zebrapaden, maar waarom liggen die dingen er eigenlijk?? Niemand die daarvoor stopt hoor! Meestal is de beste manier om te proberen een kruispunt te vinden met stoplichten, dan opletten wanneer de lichten voor de auto's op rood springen, dan achtentachtig keer om je heen kijken, vlug de eerste helft van de straat oversteken, daar nog eens je lamlendig schrikken omdat er toch nog wel wat verkeer uit een aangrenzende straat de hoek omscheurt of er gewoon iemand door rood rijdt!
Maar tot nu toe verloopt het veilig, we bewijzen dan ook regelmatig eer aan Boeddha, misschien dat dat wat helpt??? Zoals Willem gisteren al schreef, staan er nogal wat festiviteiten op het programma de komende weken, sommige daarvan hebben al te maken met Nieuwjaar, dat hier op verschillende dagen gevierd wordt. Als je dan eens aan iemand vraagt wat de betekenis is van een bepaald feest of bepaalde ceremonie, dan krijg je meestal het standaard antwoord: 'just for luck'!, met een grote glimlach erbij... Schiet ook niet op natuurlijk, haha. Maar volgend weekend (de 24e) is er een feest in het hele land, om het einde van de regentijd te vieren (sorry, ben even de naam vergeten), dan worden er op de rivieren 'bootjes' te water gelaten van bananenbladeren met daarop kleine kaarsjes. En bovendien gaan er een soort 'ballonnen' de lucht in, van papier, met een brandertje eronder, waardoor ze enorm hoog stijgen. We hebben er al een aantal zien gaan, en het was een prachtig gezicht.
Dan de titel van vandaag: huizenjacht.... Ja, we proberen nog altijd om iets te vinden waar we een beetje 'eigen stek' van kunnen maken, een huisje, of een apartementje of zoiets. Maar het valt niet mee. Kamers genoeg te huur, maar een eigen keuken, dat kennen ze hier eigenlijk niet zo. We hebben nu een aantal telefoonnummers opgeschreven en gaan morgenochtend met de hulp van een Thais sprekende dame in ons guesthouse wat rondbellen. Maar deze zoektocht bracht ons weer in een heel ander gedeelte van Chiang Mai, in de buurt van de universiteit, dichter bij de bergen ook.
Overigens verblijven we nu ook in een heel leuk guesthouse, CM Blue House genaamd, met een vrij ruime kamer met fan, en een binnentuin om te relaxen. Hier kun je ook zelf koffie, thee, of iets fris pakken uit de ijskast en desgewenst 's morgens ook ontbijten (zie foto).
Sonja, speciaal voor jullie een foto erbij van een soort plaatselijke fanfare!
